f%/!#$%

broskallar eyðilögðu líf mitt

The Eraser (gömul blaut tuska)

Þetta er náttúrulega eldgömul plata sem Thom Yorke gerði á milli Hail to the Thief og In Rainbows. Það má samt ekki gleyma henni því hún er verðugur hluti af Radiohead diskógrafíunni. Analyse og Harrowdown Hill eru þarna fremst meðal jafningja.

Þetta er gamla blauta tuska dagsins.

Broskallar

Lífið væri betra ef samskipti færu einungis fram með brosköllum .

Night Moves (blaut tuska)

Night Moves er hljómsveit sem er að koma sterk inn með plötunni Colored Emotions. Þetta er tríó frá Minneapolis, stofnuð af þremur menntaskólafélögum árið 2010. Ég er búinn að vera að renna yfir þessa plötu og þetta hljómar gríðarlega vel. Það mætti alveg lýsa þeim sem rafmagnslausum Mgmt.

muzik (skagfirsk sveifla)

The Resistance (2009) er eðal plata og þetta lag kæmi hvaða hamstri sem er á lappir og beint á hlaupahjólið.

Mikið er ég hrifinn af No Doubt, sérstaklega þegar þau eru í kraftmeiri ham eins og hér af plötunni Return of Saturn (2000)

Það getur verið drullugaman að hlusta á diskópopprapp drottninguna Nicki Minaj. Hún var að gefa út Pink Friday: Roman Reloaded, the Re-Up þar sem bókað er mikið fjör og nóg af tilefni til rassahrisstunar.

The Darkness - Hot Cakes (Blaut tuska)

 Það er engin velgja í kökunum hjá The Darkness á nýrri plötu en þeir eru komnir saman aftur eftir að forsprakkinn Justin Hawkins skellti sér í vímuefnameðferð.

Þetta er næringarrrík stuð-plata og ég bíð þá velkomna til baka.

Blaut tuska!

Muse - The 2nd Law (65% raki)

Muse liðar gerðu óvænt poppað lag á síðustu plötu sem var þó töff lag (Undisclosed desires) en á The 2nd Law eiga þeir svipaðan leik í Madness sem er bara hallærislegt og væmið lag.

Það er töluvert léttari stemning á The 2nd Law miðað við fyrri afurðir þeirra þremenninga og þeir hafa örugglega haft gaman að því að búa til þessa plötu. Þeir máta á sig ýmsar tónlistarstefnur og taka ágætis U2 eftirhermu í The Big Freeze og 80´s hljóðgervla popp í hressandi Panic Station og nota svo kraftmikinn dubstep takt í Follow Me. Mér finnst mjög gaman að þessum þremur lögum og Survival venst líka vel auk þess sem mér finnst Supremacy flott lag. Animals er svo hógværasta lagið á plötunni en líka það sem vinnur hvað mest á og sýnir að þeir geta þroskað lagasmíðar sínar. Annað á plötunni finnst mér ekki Muse sæmandi og tilraunir bassaleikarans til að semja og syngja lög finnst mér alveg steingeld og þau tvö lög auðgleymd sem og instrúmental kaflinn í lok plötunnar.

Þó að það sé gott stuð í mörgum lögum þá er The 2nd Law of samhengislaus og kraftlaus til að snúast fyrri plötum snúning.

Einungis 65% raki í þessari tusku.

Shame (2011)

 Hann er ansi skömmustulegur hann Michael Fassbander í þessari mynd. Fassbanderinn leikur Brandon sem á erfitt með að mynda tengsl við fólk en lætur í staðinn eftir sér að sofa hjá vændiskonum og horfa á klám í frítíma sínum og í vinnunni. Þetta er frekar átakanleg mynd því kallinn er svo sorgmæddur og skammast sín en hann ræður bara ekki við sig. Sem karlmaður þá getur maður skilið hann. Það er erfitt að finna raunverulega ást og það þarfnast fórnunar og sjálfsskoðunar sem getur verið sársaukafullt. Kynlíf er hins vegar alltaf ánægjulegt og er fljót leið til að líða vel, þarfnast engrar fórnunar né sjálfsskoðunar. Brandon þráir að mynda tengsl við konu en hann hefur lágan þröskuld fyrir erfiðum tilfinningum og þolir ekki mikla nánd. Hann hrindir öllu fólki frá sér á endanum, meira að segja systur sinni sem grátbiður hann um að vera til staðar.

Flottasta atriðið og líka það áhrifamesta er þegar Brandon er að hafa samfarir við tvær vændiskonur og á sama tíma heyrum við systur hans tala inn á talhólfið hans: "We are not bad people. We just come from a bad place". Svo sjáum við andlitið á Brandon þegar hann er við það að fá það og það er einhvers konar blanda af depurð og örvæntingu frekar en ánægju. Það er eins og allt líf sé farið úr honum, hefur hvorki sæði né sál og eina sem stendur eftir er visnað líflaust andlitið hans.

Áhorfandanum er svo falið það hlutverk að ákveða hvort að Brandon hafi breyst í lokin eða ekki sem er flott trix sem fær fólk til að hugsa fyrir sjálft sig. Ég persónulega trúi því að hann hafi breyst.

Shame er deit mynd fyrir lengra komna.

Og að sjálfsögðu Blaut Tuska.

Galdra Mikki

Besta mynd sem ég hef séð um karlstrippara.

Blaut.

The Five Year Engagement (2012)

Maður sá Jason Segel fyrst í How I met your Mother þar sem hann var (er?) góður sem Marshall. Segellinn er svo heldur betur búinn að hrista af sér aukahluverkastimpilinn með skemmtilegri frammistöðu í Forgetting Sarah Marshall, Ted Who lives at Home og núna í The Five Year Engagement auk þess sem hann skrifaði Sarah Marshall og The Five Year Engagement. Kallinn er heldur betur ekki við eina fjölina felldur því hann er líka þekktur fyrir að vera brúðustjórnandi og tónlistarmaður.

TFYE er flott viðbót í Jason Segel/Judd Apatow bíógrafíuna. Bæði fyndin, skemmtileg or rómantísk, þetta er hin fullkomna kvikmynd fyrir ánægjulega kvöldstund með betri helmingnum.

Shortbus (2006)

Þessi kvikmynd var vel umtöluð vegna kynlífssena þar sem leikararnir voru víst raunverulega að gera það. Sumir töluðu um að þetta væri náttúrulega argasta klám og aðalleikkonunni var næstum því vikið út starfi fyrir að vera viðriðin (no pun intended) þessa kvikmynd. Hins vegar kom þessi mynd mér skemmtilega á óvart því þessar kynlífssenur eru ekki aðalmálið heldur er þetta fyndin og góð skoðun á raunverulegu fólki og vandamálum þess. Jújú það eru typpi á lofti, fljúgandi sæði og andlit á kafi í bossa en það hefur þó alltaf eitthvað með frásögnina að gera. Auk þess sem ég gæti aldrei enst í yfir 90 mínútur yfir klámmynd. Ef þú ert að leita af krassandi efni sem er samt ekki heimskulegt þá er þessi mynd vel þess virði að kíkja á.

Því er Shortbus vel blaut tuska.

Paul Dawson á stórleik í Shortbus

This must be the Place (2011)

 Edward Scissorhands meets I am Sam?

Ef kvikmyndagerðarmennirnir hafi ætlað að láta Sean Penn líta sem bjánalegast út tekst þeim frábærlega til. Útlitið hans minnir á Eðvarð Klippikrumlu en vitsmunirnir á persónuna í Ég er Sámur (sem Penn sjálfur lék að sjálfsögðu stórkostlega). Nú ef þeir hafi ætlað að láta þessa kvikmynd líta fallega út með elegant kvikmyndatöku tekst þeim einnig frábærlega til. Að öðru leyti tekst þeim ekki neitt nema að vara fólk við að taka inn eiturlyf og að syngja með Mick Jagger.

This must be the Place er skraufþurr ræma.

Open

Music needs more "búkhljóð".

Regina Spektor er flott kona sem vann hart af sér til að koma sér á framfæri. What we saw from the Cheap Seats er nýjasta platan hennar sem tuskan er að fíla allvel.

Innsogið hennar er blaut tuska.

What do Chinese people think about Iceland: Gay

Hvað halda Kínverjar um Ísland?

Ég spurði tvo hópa þessa spurningu og bað þá um að skrifa svarið á blað. Hér eru nokkur svör:

"skin is white and beautiful"

"Iceland money is krone"

"Iceland is near Finland. The population is few"

"Small country and developed"

"have a good benefit. In the morning and evening they often eat cold food. In the afternoon they eat warm food"

"Tall. White. Gentleman. Handsome"

"The people of Iceland are tall. The country is around by ocean"

"Gay"

"Earthquake"

"Have many waters"

"People work less than Chinese. They have more leisure time"

"Warm resource underground. Maybe drink hot wine."

"Is the food more delicious than Chinese food?"

"The people live in Iceland is very rich"

Ég sprakk úr hlátri þegar ég las á miðann "Gay". Þá hélt ég að þessi unga stelpa ætti við að fólk á Íslandi væri "gay" (fannst ég kannski full gay) en þega ég spurði hana út í þetta átti hún við að samkynhneigt fólk fær að gifta sig á Íslandi. Skörp hún!

Það er ennþá líf í tuskunni